Η Τέχνη της Ινδίας στο Προσκήνιο: Δύο Σημαντικές Εκθέσεις Εξερευνούν τη Μυθολογία και την Πνευματικότητα

Η καλλιτεχνική σκηνή της Ινδίας συνεχίζει να συναρπάζει, παρουσιάζοντας δύο ξεχωριστές εκθέσεις σε Μουμπάι και Δελχί που προσφέρουν μια μοναδική ματιά στον πλούτο της ινδικής παράδοσης και πνευματικότητας. Η μία έκθεση αποτελεί ένα προσωπικό ταξίδι μιας σύγχρονης καλλιτέχνιδας που συνδυάζει την παράδοση με το συναίσθημα, ενώ η άλλη εμβαθύνει στην απεικόνιση της διαχρονικής φιγούρας του ασκητή στην ινδική τέχνη ανά τους αιώνες.

“Shridha”: Μια Προσωπική Ωδή στα Χρώματα και τις Ιστορίες στη Βομβάη

Η γκαλερί FPH στη Βομβάη φιλοξενεί αυτόν τον Σεπτέμβριο την ατομική έκθεση της καλλιτέχνιδας Aparna Pandey με τίτλο “Shridha – Χρώματα & Ιστορίες”. Η έκθεση, που θα διαρκέσει από τις 16 έως τις 30 Σεπτεμβρίου 2025, αποτελεί ένα ζωντανό μωσαϊκό που συνδυάζει τη μυθολογία, τη λαϊκή παράδοση και τον προσωπικό στοχασμό της δημιουργού.

Έμπνευση από την Παράδοση, Πηγή από την Ψυχή

Για την Aparna, η έκθεση έχει βαθιά προσωπική σημασία. Η ονομασία “Shridha” δεν είναι απλώς ένας τίτλος, αλλά ένας εγκάρδιος φόρος τιμής στις κόρες της, Shriya και Shraddha. «Η έκθεση είναι ξεχωριστή για μένα, καθώς παρουσιάζεται υπό την ονομασία Shridha, που πήρε το όνομά της από τις κόρες μου. Οι αξίες τους, όπως η αγάπη, η δημιουργικότητα και η ευαισθησία, με εμπνέουν διαρκώς. Είναι ο δικός μου τρόπος να συνδυάσω την παράδοση με το προσωπικό», δηλώνει η ίδια. Τα έργα της ταξιδεύουν τον θεατή σε πολλαπλά επίπεδα, από θεϊκές αφηγήσεις και λαϊκή κληρονομιά μέχρι οικείες ανθρώπινες στιγμές, δημιουργώντας έναν διάλογο μεταξύ του μυθικού και του βιωμένου.

Μια Καλλιτεχνική Αναγέννηση σε Ώριμη Ηλικία

Το ταξίδι της Aparna στον κόσμο της τέχνης είναι εξίσου εμπνευσμένο. Αν και ονειρευόταν να γίνει καλλιτέχνης από παιδί, οι υποχρεώσεις της ζωής την οδήγησαν σε άλλα μονοπάτια. Το lockdown λόγω της πανδημίας το 2021 αναζωπύρωσε τη δημιουργική της φλόγα. Ξεκίνησε σχεδιάζοντας μάνταλα, γοητευμένη από τη διαλογιστική τους φύση, και σταδιακά στράφηκε σε παραδοσιακές λαϊκές τέχνες όπως οι Pattachitra, Phad και Madhubani, προτού προχωρήσει σε μεγαλύτερα έργα με ακρυλικά χρώματα. «Είναι τρία χρόνια που ανακαλύπτω ξανά ένα παλιό πάθος», αναφέρει, με την ταχεία εξέλιξή της να αποτελεί απόδειξη της αφοσίωσης και του ταλέντου της.

Εμβληματικά Έργα της Έκθεσης

Ανάμεσα στα έργα που ξεχωρίζουν είναι το “Krishna on Kandarp Ashwa”, εμπνευσμένο από το στυλ Pattachitra της Ορίσα, το “Whispers of Compassion”, που απεικονίζει την Πράσινη Τάρα του βουδισμού, και το “Ardhanareeshwar – The Divine Fusion”, μια αναπαράσταση της ένωσης του Σίβα και της Παρβάτι στο ύφος των τοιχογραφιών της Κεράλα. Κάθε έργο αναδεικνύει την ικανότητά της να υφαίνει την πολιτιστική κληρονομιά με την προσωπική της καλλιτεχνική ευαισθησία.

“Το Σώμα του Ασκητή”: Ένα Ταξίδι στην Ιστορία της Ινδικής Τέχνης στο Δελχί

Την ίδια στιγμή, η γκαλερί DAG στο Δελχί, υπό την επιμέλεια της ιστορικού τέχνης Gayatri Sinha, παρουσιάζει την έκθεση “The Body of the Ascetic” (Το Σώμα του Ασκητή). Πρόκειται για μια πλούσια συλλογή 70 έργων τέχνης —κυρίως πίνακες, ένα υφαντό και μερικά γλυπτά— που εξερευνούν τη μορφή του ασκητή (sadhu) στην ινδική τέχνη μέσα στους αιώνες.

Από την Παράδοση στη Σύγχρονη Ματιά

Η έκθεση παρουσιάζει τόσο παραδοσιακές αναπαραστάσεις όσο και σύγχρονες ερμηνείες του 20ού αιώνα που συνδυάζουν το προσωπικό με το κοινωνικό στοιχείο. Ανάμεσά τους, ο εμβληματικός πίνακας του F.N. Souza (1956) που δείχνει ένα πρόσωπο γεμάτο ένταση, ο νωχελικός άγιος του Amit Ambalal ξαπλωμένος σε δέρμα τίγρης, και η αποστεωμένη φιγούρα στους “Νεαρούς Μοναχούς” (1980) της Gogi Saroj Pal.

Ο Ασκητής ως Πολιτισμικό Σύμβολο

Σύμφωνα με την επιμελήτρια, Gayatri Sinha, «ο ασκητής είναι μια πολύ σταθερή φιγούρα στην ινδική ιστορία και εκπροσωπείται άφθονα στη μυθολογία, τη ζωγραφική και τη γλυπτική. Η απεικόνισή του είναι συνεχής, από τις Σπηλιές της Ατζάντα μέχρι τη δραματική αναπαράσταση των σοφών στην τέχνη του Raja Ravi Varma». Όπως εξηγεί, οι ασκητές εμφανίζονται με πολλαπλούς ρόλους: ως δάσκαλοι, οδηγοί, υπερασπιστές της πίστης, αλλά και ως στρατιώτες, επαναστάτες ή περιπλανώμενοι ζητιάνοι. «Ενώ η τέχνη συνήθως ασχολείται με βασιλείς, βασίλισσες και μεγάλες μάχες, οι ασκητές αποτελούν μια κατηγορία από μόνοι τους και πρέπει να εξετάζονται ως τέτοιοι», καταλήγει η Sinha. Η έκθεση αποσκοπεί ακριβώς στο να αναδείξει τη σημαίνουσα θέση αυτών των μορφών στην πολιτιστική μήτρα της Ινδίας.

Σχετικές δημοσιεύσεις