Αποκαλύφθηκε για πρώτη φορά σε κατασκοπευτικές φωτογραφίες, μια πόλη της Εποχής του Χαλκού αναδύεται από τη στέπα
«Αυτή η περιοχή αποκάλυψε λίγα χαρακτηριστικά», έγραψαν στην πρόσφατη εργασία τους (οι αρχαιολόγοι αναφέρονται στα κτίρια και τους τοίχους ως χαρακτηριστικά), «υποδηλώνοντας ότι η μεταλλουργική παραγωγή μπορεί να είχε διασκορπιστεί ή να συνέβη σε λιγότερο αρχιτεκτονικά επισημοποιημένους χώρους». Με άλλα λόγια, οι χάλκινοι σιδηρουργοί της αρχαίας Σεμιγιάρκα φαίνεται να δούλευαν στο ύπαιθρο ή σε μια διασπορά μικρότερων, λιγότερο μόνιμων κτιρίων που δεν άφησαν ίχνος πίσω τους. Όλοι όμως φαίνεται να έχουν κάνει τη δουλειά τους στην ίδια περιοχή της πόλης. Παρατηρήστε πώς η περιοχή όπου βρέθηκαν τεχνουργήματα εκτείνεται πέρα από τα ορατά περιγράμματα των αρχαίων κτιρίων. Radivojevic et al. 2025 Παρατηρήστε πώς η περιοχή όπου βρέθηκαν τα τεχνουργήματα εκτείνεται πέρα από τα ορατά περιγράμματα των αρχαίων κτιρίων. Radivojevic et al. 2025 Θραύσματα σπασμένων αγγείων που βρέθηκαν στο Semiyarka Radivojevic et al. 2025 Θραύσματα σπασμένων αγγείων που βρέθηκαν στο Semiyarka Radivojevic et al. 2025 Παρατηρήστε πώς η περιοχή όπου βρέθηκαν τα τεχνουργήματα εκτείνεται πέρα από τα ορατά περιγράμματα των αρχαίων κτιρίων. Radivojevic et al. 2025 Θραύσματα σπασμένων αγγείων που βρέθηκαν στο Semiyarka Radivojevic et al. 2025 Συνδέσεις μεταξύ νομάδων και κατοίκων των πόλεων Ανατολικά των χωματουργικών εργασιών βρίσκεται μια ευρεία περιοχή χωρίς ίχνη τοίχων ή θεμελίων κάτω από το έδαφος, αλλά με διάσπαρτα αρχαία αντικείμενα που βρίσκονται μισοθαμμένα στο γρασίδι. Τα ξεχασμένα από καιρό αντικείμενα μπορεί να σηματοδοτούν τις τοποθεσίες «πιο εφήμερης, ίσως εποχικής, κατοχής», πρότειναν η Radivojevic και οι συνεργάτες της στην πρόσφατη εργασία τους. Αυτή η περιοχή αποτελεί ένα μεγάλο κομμάτι των εκτιμώμενων 140 εκταρίων της πόλης, εγείροντας ερωτήματα σχετικά με το πόσοι άνθρωποι ζούσαν μόνιμα εδώ, πόσοι σταμάτησαν εδώ κατά μήκος εμπορικών οδών ή ποιμενικών μεταναστεύσεων και πώς ήταν η σχέση τους. Μερικά σπασμένα όστρακα προσφέρουν στοιχεία ότι οι εγκατεστημένοι κάτοικοι των πόλεων της Σεμιγιάρκα έκαναν τακτικές συναλλαγές με τους πιο μετακινούμενους γείτονές τους στη στέπα. Μέσα στην πόλη, τα περισσότερα κεραμικά ταιριάζουν με το στυλ των ανθρώπων Alekseevka-Sargary. Αλλά μερικά από τα όστρακα που ανακαλύφθηκαν στη Σεμιγιάρκα είναι ξεκάθαρα το έργο των νομάδων αγγειοπλαστών Cherkaskul, οι οποίοι έζησαν στην ίδια μεγάλη θάλασσα από γρασίδι από περίπου το 1600 π.Χ. έως το 1250 π.Χ. Είναι λογικό ότι θα έκαναν εμπόριο με τους ανθρώπους στην πόλη. Κατά μήκος του κοντινού ποταμού Irtysh, οι αρχαιολόγοι βρήκαν τα πιο αμυδρά ίχνη αρκετών μικρών καταυλισμών, που χρονολογούνται περίπου την ίδια εποχή με την ακμή του Semiyarka, και δύο ταφικοί τύμβοι βρίσκονται βόρεια της πόλης. Οι αρχαιολόγοι θα πρέπει να σκάψουν βαθύτερα, κυριολεκτικά και μεταφορικά, για να συνδυάσουν πώς ταίριαξε η Semiyarka στο αρχαίο τοπίο. Η πόλη έχει ιστορίες να πει, όχι μόνο για τον εαυτό της, αλλά για ολόκληρη την απέραντη, ανοιχτή στέπα και τους ανθρώπους της. Antiquity, 2025 DOI: 10.15184/aqy.2025.10244 (About DOIs).
Δημοσιεύτηκε: 2025-11-21 15:07:00
πηγή: arstechnica.com
