Πριν γνωρίσω τον σύζυγό μου παίκτη NFL, ήθελα μια καριέρα στην εκπαίδευση. Τώρα εκπαιδεύω τα 6 παιδιά μας στο σπίτι και τα βάζω να φορούν στολές.
Αυτό το δοκίμιο βασίζεται σε μια συζήτηση με την Tamela Gill Davis. Έχει υποβληθεί σε επεξεργασία για λόγους έκτασης και σαφήνειας. Πάντα ένιωθα ότι υπήρχαν δύο διαφορετικοί δρόμοι για μένα να ακολουθήσω. Το ένα οδήγησε στη Νέα Υόρκη, όπου θα ζούσα την καλύτερη ζωή μου στην Carrie Bradshaw, σκληρά ανεξάρτητη. Ο άλλος οδήγησε σε έναν σύντροφο που εμπιστευόμουν πραγματικά και σε μια μεγάλη οικογένεια για να δομήσω τη ζωή μου. Λίγο μετά τη συνάντηση του συζύγου μου, Demario Davis, συνειδητοποίησα ότι προχωρούσα στο δεύτερο μονοπάτι. Ο Demario και εγώ γνωριστήκαμε στην τάξη όταν ήμουν στο απολυτήριο και εκείνος ήταν στο τελευταίο έτος του κολεγίου. Για περίπου έξι μήνες, ήμασταν απλώς φίλοι, αλλά όταν ο Demario μου ζήτησε να γίνω κοπέλα του, μου εξήγησε ότι ήθελε να βγει ραντεβού με σκοπό να παντρευτώ. Ήταν σαν μια μίνι πρόταση. Perry Knotts/Getty Images Το επόμενο έτος, το 2012, παντρευτήκαμε και ο Demario κλήθηκε στο NFL. Σήμερα, παίζει για τους Αγίους, ενώ εγώ εκπαιδεύω τα παιδιά μας στο σπίτι. Τα 6 παιδιά μας έχουν δύο μικρά ονόματα το καθένα Η μαμά και ο μπαμπάς μου είχαν πολλά αδέρφια και μου άρεσε να παρακολουθώ τη δυναμική μεταξύ των θειών και των θείων μου στο σπίτι της γιαγιάς μου. Ήθελα πέντε παιδιά, όπως οι Crosbys, αλλά ο Demario είπε ότι πρέπει να το κάνουμε ζυγό έξι. Δεν θα κάνω άλλα. Μετά το πέμπτο μας παιδί, έκανα την πρώτη μου αποβολή. Νόμιζα ότι αυτό ήταν σημάδι ότι το σώμα μου είχε τελειώσει, αλλά αμέσως μετά, έμεινα ξανά έγκυος. Ήταν μια δύσκολη εγκυμοσύνη και ο τοκετός ήταν η πρώτη μου καισαρική. Το σώμα μου είναι αρκετά μετά από έγκυο ή θηλάζουσα για σχεδόν 12 χρόνια. Όλα τα παιδιά μας έχουν διπλά μικρά ονόματα, όπως η Bailey-Grace, η μεγαλύτερη μας. Απευθύνεται στο vintage νότιο κορίτσι μέσα μου. Αποκαλούν ο ένας τον άλλον με το πρώτο μέρος των ονομάτων τους, αλλά εγώ χρησιμοποιώ πάντα το πλήρες όνομα. Τους διδάσκω ότι μπορούν να ζητήσουν από τους άλλους να χρησιμοποιήσουν και τα ονοματεπώνυμά τους και να διορθώσουν άλλους αν είναι λάθος στη γραφειοκρατία. Σχεδίαζα να γίνω παιδαγωγός και τώρα πήγα στο σπίτι Πριν γνωρίσω τον Demario, σχεδίαζα μια καριέρα στην εκπαίδευση: θα γινόμουν δάσκαλος, μετά διευθυντής, μετά επιθεωρητής, πριν πάω στην τριτοβάθμια εκπαίδευση. Ωστόσο, αφού παντρευτήκαμε, παράτησα τη δουλειά μου όταν τον πήραν στρατό από τους Τζετς, και μετακομίσαμε. Υπέγραψα τον μεγαλύτερο μας στο νηπιαγωγείο, αλλά ποτέ δεν κράτησε πολύ. Οι άνθρωποι θα ρωτούσαν, “Τι ψάχνετε;” και συνειδητοποίησα ότι έψαχνα για έναν δάσκαλο σαν εμένα. Λόγω της εκπαίδευσης μου, είχα δομήσει το σπίτι μας σαν ένα σχολείο, δημιουργώντας γωνιές μάθησης, χωρίς καν να το καταλάβω. Η εκπαίδευση στο σπίτι ταιριάζει με το πρόγραμμα και τον τρόπο ζωής μας, αλλά είναι κάτι πολύ περισσότερο από αυτό: είναι σαν μια αποστολή από τον Θεό. Ένας άλλος δάσκαλος με βοηθάει Σε μια τυπική μέρα, απαιτώ από τα παιδιά να είναι «ανάψει» από τις 7 έως τις 7 από την Πέμπτη. Είναι ένας τρόπος διδασκαλίας της επαγγελματικής εξέλιξης. Είναι πολύ σημαντικό να εμφανίζεσαι στον κόσμο με τρόπο που να αντικατοπτρίζει ποιος είσαι και η παρουσίαση είναι ένα μεγάλο μέρος αυτού. Είναι σχεδόν σαν προπόνηση εθιμοτυπίας. Σήμερα, τα παιδιά είναι 12, 10, 9, 6, 4 και 1 ετών. Έχουμε μια πολύ εξατομικευμένη προσέγγιση στη μάθηση, επομένως μερικές φορές ακολουθούν το ίδιο πρόγραμμα σπουδών και μερικές φορές όχι. Αυτήν τη στιγμή, έχω μια άλλη δασκάλα που ήρθε για να βοηθήσει: αυτή θα δουλέψει με τα μεγάλα παιδιά, ενώ εγώ με τα μικρά, μετά θα αλλάξουμε. Θέλουμε τα παιδιά να ξέρουν ότι είναι η πιο σημαντική ομάδα μας Τις ημέρες του παιχνιδιού, ξυπνάμε νωρίς και τρώμε ντόνατς για πρωινό. Τα παιδιά απλώνουν τα ρούχα τους το προηγούμενο βράδυ και συμπληρώνουν τη λίστα ελέγχου τους. Στόχος μας είναι να φτάσουμε στο γήπεδο μία ώρα πριν την έναρξη. Τα παιδιά απολαμβάνουν να παρακολουθούν τον μπαμπά, και ιδιαίτερα τους αρέσει να τρέχουν στο γήπεδο μαζί του μετά τους αγώνες. Ακόμη και με το πρόγραμμά μας, τα οικογενειακά δείπνα είναι πολύ σημαντικά για μένα. Συνήθως δειπνούμε μαζί στις 6 μ.μ. από Δευτέρα έως Πέμπτη κατά τη διάρκεια της σεζόν. Αν δεν μπορούμε να το κάνουμε αυτό επειδή ένα παιδί έχει μια δραστηριότητα, βρίσκουμε χρόνο να μαζευτούμε σαν οικογένεια πριν κοιμηθούμε. Χρησιμοποιούμε συνομιλία μέσω βίντεο εάν ο Demario ταξιδεύει. Τα παιδιά πρέπει να γνωρίζουν ότι, αν και η ζωή είναι πολυάσχολη, είναι εξαιρετικά σημαντικά για εμάς και είναι σημαντικά το ένα για το άλλο. Τους λέμε πάντα: εμείς είμαστε η ομάδα.
Δημοσιεύτηκε: 2025-12-07 15:52:00
πηγή: www.businessinsider.com
