Μετακόμισα στην Ευρώπη στα 40 μου με την αυτιστική κόρη μου. Η μητρότητα ήταν πολύ πιο εύκολη στο εξωτερικό.
Αυτό το δοκίμιο βασίζεται σε συνομιλίες με την Candice Smith, μια 47χρονη μητέρα που μετακόμισε από τη Φλόριντα στην Ευρώπη και έχει ζήσει στην Ιταλία, την Τουρκία και την Ισπανία με την κόρη της. Η συνομιλία επεξεργάστηκε για μεγάλη διάρκεια και σαφήνεια. Έζησα στη Φλόριντα για πολλά χρόνια και είχα μια αρκετά φυσιολογική ζωή. Εκπαίδευσα κατ’ οίκον την κόρη μου, που πάσχει από εγκεφαλική παράλυση και αυτισμό, και τον περισσότερο χρόνο μου αφιέρωσα στην εξισορρόπηση της εργασίας με τη φροντίδα της. Είχα αυτή τη ρουτίνα όπου πήγαινα στο κομμωτήριό μου και δούλευα, επέστρεφα σπίτι, φρόντιζα τα πράγματα του σπιτιού και μετά πήγαινα για ύπνο. Τα περισσότερα βράδια, έβλεπα απλώς Netflix μέχρι να με πάρει ο ύπνος — ήταν βασικά μια ρουτίνα ξεβγάλματος και επανάληψης. Είχα μια γενικά καλή ζωή, αλλά ένα πράγμα που ένιωθα ότι μου έλειπε πραγματικά ήταν μια αυθεντική ανθρώπινη σύνδεση. Μετά από ένα πολύ οδυνηρό διαζύγιο, αποφάσισα να ξεκινήσω τα ταξίδια για να θεραπεύσω και να ανακαλύψω ξανά τον εαυτό μου. Το 2015, έκανα το πρώτο μου υπερατλαντικό ταξίδι στο Παρίσι, το οποίο ήταν αυτό που έβαλε τα πάντα. Η Σμιθ και η κόρη της επιστρέφουν στο σπίτι από τα μαθήματα ιταλικής γλώσσας στη Ρώμη. Ευγενική προσφορά της Candice Smith Κάθε φορά που ταξίδευα στην Ευρώπη, είχα περισσότερες ευκαιρίες για κοινωνικοποίηση και φιλία — κάτι που πραγματικά λαχταρούσα. Διαπίστωσα επίσης ότι είχα πολύ περισσότερες ρομαντικές ευκαιρίες. Το 2018, πήγα ένα ταξίδι στη Ρώμη με έναν φίλο. Καθόμασταν σε αυτό το καταπληκτικό καφέ, και γύρισα προς το μέρος της και της είπα: «Μετακομίζω εδώ». Με κοίταξε και με ρώτησε: «Σοβαρά μιλάς;» και είπα, “Είμαι τόσο σοβαρός. Ποτέ στη ζωή μου δεν ένιωσα ότι χρειαζόμουν να βρίσκομαι κάπου τόσο πολύ όσο το νιώθω τώρα.” Μέσα σε οκτώ εβδομάδες, είχα τον κωδικό μου – βασικά τον ιταλικό φορολογικό αριθμό ή τον αριθμό κοινωνικής ασφάλισης – ένα διαμέρισμα και ένα σχέδιο. Είπα στην αδερφή μου να αναλάβει τη διαχείριση του κομμωτηρίου, είπα στην οικογένειά μου ότι μετακομίζω στην Ιταλία, μάζεψα την κόρη μου, τα σκυλιά μας και οτιδήποτε άλλο, και το πήγαμε στη Ρώμη μέχρι το τέλος εκείνου του καλοκαιριού. Αυτή ήταν η αρχή ενός καταπληκτικού ταξιδιού που ζούσα στο εξωτερικό — και δεν έχω ξανακοιτάξει πίσω. Η εκμάθηση τοπικών γλωσσών είναι απαραίτητηΑπό το 2018, ζω στην Ιταλία, στην Τουρκία και στη Ισπανία. Κάθε μετεγκατάσταση έχει τις δικές της ανταμοιβές και προκλήσεις. Τα μεγαλύτερα εμπόδια ήταν η κατανόηση των τοπικών συστημάτων, η προσαρμογή σε νέους πολιτισμούς και οι αποχρώσεις τους, η οικοδόμηση μιας αίσθησης κοινότητας και η εύρεση ανθρώπων με τους οποίους συνδέεστε πραγματικά και μπορείτε να εμπιστευτείτε — ειδικά όταν πρόκειται για το παιδί σας. Χρειάζεται επίσης χρόνος για την εκμάθηση νέων γλωσσών. Οι άνθρωποι συχνά με ρωτούν αν πρέπει να γνωρίζετε την τοπική γλώσσα πριν μετακομίσετε στο εξωτερικό. Μπορείς να τα βγάλεις πέρα χωρίς αυτό, αλλά για μένα, ποτέ δεν κατάλαβα πώς μπορεί κάποιος να ζει σε μια χώρα για χρόνια χωρίς να μιλά τη γλώσσα τουλάχιστον σε κάποιο βαθμό. Ο Σμιθ και ένας φίλος πίνοντας τσάι στην Κωνσταντινούπολη. Ευγενική προσφορά της Candice Smith Όταν μετακόμισα στην Τουρκία, στην πραγματικότητα δίδαξα τον εαυτό μου τουρκικά. Δεν υπάρχουν πολλοί άνθρωποι εκεί που μιλούν αγγλικά, επομένως χρειάζεστε πραγματικά κάποια κατανόηση της γλώσσας για να τα βγάλετε πέρα. Η εκμάθηση της γλώσσας και η δημιουργία φίλων αποδείχθηκαν ανεκτίμητες το 2022, όταν έχασα τη μητέρα μου από τον COVID ενώ με επισκεπτόταν στην Κωνσταντινούπολη. Ήταν μια από τις πιο δύσκολες εμπειρίες που έχω αντιμετωπίσει όσο ζούσα στο εξωτερικό — μια πραγματικά καταστροφική κατάσταση. Εν μέσω μιας σοβαρής ιατρικής έκτακτης ανάγκης, τα περιορισμένα τουρκικά και το Google Translate μπορούν να σας οδηγήσουν μόνο μέχρι εδώ. Εκείνο το διάστημα βασιζόμουν πολύ στους Τούρκους φίλους μου. Ήμουν απίστευτα ευγνώμων όταν ήρθαν στο νοσοκομείο και μου είπαν: «Κάντις, μην ανησυχείς – θα το αντιμετωπίσουμε σαν να είναι η ίδια μας η μητέρα». Αυτό σήμαινε τα πάντα για μένα. Ορισμένες χώρες είναι πιο φιλικές προς τα άτομα με αναπηρία από άλλες. Ξέρω ότι μπορούμε να χτίσουμε μια όμορφη ζωή όπου κι αν βρισκόμαστε, αλλά στην πορεία, έχουμε παρατηρήσει ότι ορισμένες χώρες είναι σίγουρα πιο περιεκτικές και προσβάσιμες για άτομα με αναπηρία από άλλες. Η Ρώμη δεν ήταν η πιο προσβάσιμη πόλη για άτομα με αναπηρία. Όταν παίρνετε το μετρό, οι ανελκυστήρες σπάνια λειτουργούν και υπήρξαν μερικές φορές που χρειάστηκε να μεταφέρω την κόρη μου στην πλάτη μου στις κυλιόμενες σκάλες για να φτάσω στο τρένο. Αλλά όσον αφορά την καθημερινή ζωή, δεν αντιμετωπίσαμε πάρα πολλές δυσκολίες στη Ρώμη. Ένα σημαντικό θετικό ήταν το επίπεδο ασφάλειας που νιώσαμε. Στη Φλόριντα, ποτέ, μα ποτέ σε ένα εκατομμύριο χρόνια δεν θα άφηνα την κόρη μου να βγει μόνη της. Ωστόσο, στη Ρώμη, δεν είχα κανένα απολύτως πρόβλημα να την αφήσω να βγει μόνη της στη γειτονιά μας, η οποία έχει πληθυσμό εξίσου μεγάλο με το Σικάγο. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι οι άνθρωποι εκεί είναι πολύ πιο κοινοί. Μας καλωσόρισαν πραγματικά στη γειτονιά και η κόρη μου μπόρεσε να απολαύσει κάποιο επίπεδο ανεξαρτησίας, κάτι που ήταν πραγματικά μεγάλο για εκείνη. Η κόρη του Σμιθ. Ευγενική προσφορά της Candice Smith Παρόλο που η κόρη μου έχει αποφοιτήσει από το γυμνάσιο, εξακολουθεί να παρακολουθεί διαδικτυακά μαθήματα και εξακολουθώ να ενσωματώνω πτυχές της παγκόσμιας εκπαίδευσης. Αυτήν τη στιγμή σπουδάζει χρηματοοικονομική παιδεία, καθώς και ισπανικά και ιαπωνικά. Κάνουμε επίσης πολλές διασκεδαστικές, εκπαιδευτικές δραστηριότητες — όπως ταξίδια για να παρακολουθήσουμε μαθήματα μαγειρικής. Προσπαθώ να χρησιμοποιήσω τα ταξίδια ως τρόπο για να μάθει για τον κόσμο και να τη βοηθήσω να αλληλεπιδρά με διαφορετικές ομάδες ανθρώπων στο δικό τους περιβάλλον. Ένα πράγμα για το οποίο είμαι ιδιαίτερα περήφανη είναι η προσαρμοστικότητά της. Όπου κι αν βρισκόμαστε, βρίσκει έναν τρόπο να προσαρμοστεί και να ευδοκιμήσει. Η μητρότητα είναι ευκολότερη στην Ευρώπη Η κόρη μου και εγώ ζούμε αυτήν τη στιγμή στη Μάλαγα της Ισπανίας. Είναι μια πολύ όμορφη πόλη, με πληθυσμό πάνω από μισό εκατομμύριο ανθρώπους. Είναι αρκετά απλωμένο, επομένως δεν αισθάνεται υπερπλήρη, ωστόσο μπορείτε να βρείτε όλα όσα χρειάζεστε. Είναι επίσης καθαρό και προσβάσιμο για άτομα με ειδικές ανάγκες. Βρήκαμε ένα καταπληκτικό διαμέρισμα δύο υπνοδωματίων και δύο μπάνια σε μια από τις καλύτερες γειτονιές της πόλης, η οποία απέχει μόλις 10 λεπτά με τα πόδια από την παραλία. Το κτήριο διαθέτει γήπεδο τένις και πισίνα. Και πληρώνουμε μόνο 1350 € (1.571 $) το μήνα για ενοίκιο. Η κόρη του Σμιθ σε ένα μουσείο τέχνης στη Μάλαγα της Ισπανίας. Ευγενική προσφορά της Candice Smith Μετά την πανδημία του COVID-19, αποφάσισα να κλείσω το κομμωτήριό μου και άρχισα να επιδιώκω πολλά έργα που δουλεύουν ανεξάρτητα. Είμαι ο συνιδρυτής μιας εταιρείας που ονομάζεται Her Expat Life, η οποία βοηθά στον προγραμματισμό επιμελημένων εκδηλώσεων για γυναίκες που ζουν, εργάζονται και ταξιδεύουν στο εξωτερικό. Νομίζω ότι το πιο ικανοποιητικό μέρος της ζωής στο εξωτερικό είναι να είσαι πραγματικός πολίτης του κόσμου — να έχεις μια ζωή που δεν περιορίζεται από σύνορα. Γνωρίζοντας ότι ανά πάσα στιγμή μπορώ να προσγειωθώ σε σχεδόν οποιαδήποτε χώρα και είτε γνωρίζω κάποιον είτε γνωρίζω κάποιον που γνωρίζει κάποιον, αυτό, για μένα, είναι η πιο ικανοποιητική εμπειρία από όλες. Smith στη Μάλαγα της Ισπανίας. Ευγενική προσφορά της Candice Smith Σε όλα τα ταξίδια μου, έμαθα μερικά πράγματα: Η μητρότητα είναι ευκολότερη σε χώρες που δίνουν πραγματικά προτεραιότητα στην οικογένεια — μέρη που υποστηρίζουν τις μητέρες και την οικογενειακή ζωή. Εξαιτίας αυτής της υποστήριξης στην Ισπανία, δεν αισθάνομαι ένοχος που δίνω προτεραιότητα στην κόρη μου — είτε τη φροντίζει, είτε αρνείται μια επαγγελματική συνάντηση είτε απομακρύνεται από τη δουλειά της. Είμαι σε περιβάλλοντα που κατανοούν και υποστηρίζουν αυτή την ισορροπία, και αυτό κάνει τη διαφορά.
Δημοσιεύτηκε: 2025-11-17 22:21:00
πηγή: www.businessinsider.com
