Ο Τραμπ γονατίζει μερικά από τα πιο τολμηρά σχέδια για την αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής
| presscode.gr
Emissions from the Essex County Resource Recovery Waste-to-Energy Facility as the sun rises on Jan. 18, 2025, in Newark, New Jersey. Gary Hershorn/Getty Images

Ο Τραμπ γονατίζει μερικά από τα πιο τολμηρά σχέδια για την αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής

Καθώς διαβάζετε αυτό, επιβλαβείς αναθυμιάσεις αντλούνται από σταθμούς παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας, τις απολήξεις των αυτοκινήτων και τα εμπορικά αεροπλάνα. Το διοξείδιο του άνθρακα που εκπέμπουν μπορεί να παραμείνει στην ατμόσφαιρα για χιλιάδες χρόνια. Εάν καταφέρουμε να εξαλείψουμε ως επί το πλείστον τη χρήση ορυκτών καυσίμων στο μέλλον, θα πρέπει και πάλι να περιορίσουμε τις επιπτώσεις ορισμένων από αυτές τις εκπομπές για να επιτύχουμε τους κλιματικούς μας στόχους. Οι επιστήμονες εργάζονται επί του παρόντος σε τεχνολογία που θα μπορούσε να βοηθήσει στην αιτία, αλλά η αντικλιματική ατζέντα της κυβέρνησης Τραμπ ρίχνει ένα κλειδί στην πρόοδό τους. Υπάρχουν πολλοί τύποι κλιματικών παρεμβάσεων, που μερικές φορές αναφέρονται ως γεωμηχανική, στους οποίους μπορεί να χρειαστεί να βασιστεί ο κόσμος για να αντιμετωπίσει τις επιπτώσεις της παραγωγής άνθρακα. Υπάρχει η πιο αμφιλεγόμενη από τις παρτίδες, που ονομάζεται τροποποίηση ηλιακής ακτινοβολίας (SRM), η οποία περιλαμβάνει την απελευθέρωση αερολυμάτων στη στρατόσφαιρα για ουσιαστικά ελαφρά μείωση του ήλιου. Υπάρχουν επίσης λιγότερο αμφιλεγόμενες παρεμβάσεις, όπως η αφαίρεση διοξειδίου του άνθρακα (CDR), η οποία μπορεί να λάβει πολλές μορφές και περιλαμβάνει στην πραγματικότητα την απομάκρυνση του άνθρακα από την ατμόσφαιρα. Οι άνθρωποι ακούν για SRM και σκέφτονται ιστορίες επιστημονικής φαντασίας που εμποδίζουν τον ήλιο — αλλά αυτό δεν είναι σωστό. Τα αερολύματα θα αντανακλούσαν πίσω ένα ή δύο τοις εκατό του ηλιακού φωτός που διαφορετικά θα έφτανε στη Γη. Τούτου λεχθέντος, υπάρχουν ακόμη πολλά που δεν γνωρίζουμε για τις μακροπρόθεσμες συνέπειες της απελευθέρωσης αερολυμάτων στη στρατόσφαιρα, επομένως υπάρχουν εύλογες ανησυχίες σχετικά με αυτήν την ιδέα. Επειδή το CDR αφορά απλώς την αφαίρεση του CO2 από την ατμόσφαιρα, θεωρείται ως μια πιο απλή, λογική προσέγγιση για την αντιμετώπιση των συσσωρευμένων εκπομπών μας. Οι επιστήμονες πρέπει να βελτιώσουν αυτή την τεχνολογία, και υπάρχουν ακόμα πολλά που πρέπει να μάθουν. Ενώ το SRM είναι αμφιλεγόμενο, πολλοί επιστήμονες πιστεύουν ότι θα πρέπει να μελετηθεί περαιτέρω σε περίπτωση που χρειαστεί για να αποφευχθούν ορισμένες από τις σκληρότερες επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής στο μέλλον. Το CDR, από την άλλη πλευρά, είναι ενσωματωμένο σε πολλά κλιματικά μοντέλα, συμπεριλαμβανομένων των εκθέσεων της Διακυβερνητικής Επιτροπής για την Κλιματική Αλλαγή (IPCC) για το πώς θα επιτύχουμε τους κλιματικούς μας στόχους. Επιλογές του συντάκτη Οι περικοπές επιστημονικής χρηματοδότησης της κυβέρνησης Τραμπ, οι απολύσεις σε φορείς όπως η NOAA, η κατάργηση σημαντικών επιστημονικών προγραμμάτων σε ομοσπονδιακούς οργανισμούς και άλλα μέτρα που προέκυψαν από την αδιαφορία της για την κλιματική κρίση έχουν επηρεάσει αρνητικά τη μελέτη μεθόδων παρέμβασης για το κλίμα, όπως το SRM και το CDR. «Είχα μια επιχορήγηση που δόθηκε από το NOAA, αλλά μου είπαν ότι δεν είχαν χρήματα να μου δώσουν και έτσι δεν μπορούσα να το κάνω», λέει στο Rolling Stone ο Daniele Visioni, επίκουρος καθηγητής Γης και ατμοσφαιρικών επιστημών στο Πανεπιστήμιο Cornell. «Αυτή ήταν ρητά έρευνα για το πρόγραμμα με στόχο την κατανόηση και τη μείωση των αβεβαιοτήτων όσον αφορά τις προβλέψεις μοντέλων της γεωμηχανικής μακροπρόθεσμα». Ειδικότερα, το SRM θα απαιτήσει πολύ περισσότερη έρευνα για να μπορέσει δυνητικά να εφαρμοστεί στην πράξη, από το πώς να απελευθερωθούν πραγματικά αερολύματα έως την προβολή των περιβαλλοντικών τους επιπτώσεων. Ορισμένες από τις εργασίες εδώ μπορούν να γίνουν με μοντέλα, αντί για επιτόπια έρευνα. «Η ηλιακή γεωμηχανική, η οποία αναφέρεται στην αντανάκλαση ενός κλάσματος του εισερχόμενου ηλιακού φωτός… θα απαιτούσε έναν μικρό στόλο αεροπλάνων ή άλλους μηχανισμούς για την προώθηση σωματιδίων στη στρατόσφαιρα που θα κυκλοφορούσαν σε ολόκληρη την υδρόγειο», λέει ο Χόλι Μπακ, αναπληρωτής καθηγητής περιβάλλοντος και αειφορίας στο Πανεπιστήμιο του Μπάφαλο. «Το θέμα είναι ότι πραγματικά δεν έχουμε κάνει αρκετή έρευνα για να καταλάβουμε ποιες θα ήταν οι επιπτώσεις». Ο Buck σημειώνει επίσης ότι το CDR θα είναι απαραίτητο για την επίτευξη των κλιματικών μας στόχων. Μερικά από τα προβλήματα με αυτό αυτή τη στιγμή περιστρέφονται γύρω από το πώς να το κάνουμε στην απαραίτητη κλίμακα και σε προσιτή τιμή. Σχετικό περιεχόμενο «Το CDR είναι ένα είδος τεχνολογίας που αν κάποιος μπορούσε να το κάνει να λειτουργεί σε κλίμακα, κάτι που είναι εντελώς ασαφές, θα ήταν καλό», λέει ο Raymond Pierrehumbert, καθηγητής πλανητικής φυσικής στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης. «Θα ήταν χρήσιμο.» Ο Ντέιβιντ Χο, καθηγητής ωκεανογραφίας στο Πανεπιστήμιο της Χαβάης, λέει ότι οι πυρκαγιές και η περικοπή της χρηματοδότησης είχαν σημαντικές επιπτώσεις στην περαιτέρω ανάπτυξη τεχνικών CDR, οι οποίες περιλαμβάνουν μηχανές που αναρροφούν CO2 από τον αέρα, που αναφέρεται ως άμεση σύλληψη αέρα, και την έννοια της μείωσης της οξύτητας του ωκεανού ώστε να απορροφά φυσικά περισσότερο CO2 από ό,τι ήδη. Περίπου 22 εκατομμύρια τόνοι διοξειδίου του άνθρακα βρίσκουν ήδη το δρόμο τους στον ωκεανό κάθε μέρα και η μείωση της οξύτητας του ωκεανού βοηθά φυσικά στην αύξηση αυτών των αριθμών. Αυτό μπορεί να γίνει με την άλεση των πυριτικών πετρωμάτων και την εισαγωγή τους στον ωκεανό. «Όταν απέλυσαν μια ολόκληρη δέσμη ανθρώπων – η αδιάκριτη απόλυση ανθρώπων – αυτές οι προσπάθειες αφαίρεσης διοξειδίου του άνθρακα ήταν αρκετά εκκολαπτόμενες, και έτσι πολλοί άνθρωποι βρίσκονταν σε δοκιμαστική περίοδο», λέει ο Ho. «Έφυγαν όλοι». Trending Stories Οι κόμβοι άμεσης σύλληψης αέρα που ήταν υπό ανάπτυξη απειλήθηκαν από περικοπές χρηματοδότησης του Υπουργείου Ενέργειας και πολλά άλλα έργα αφαίρεσης άνθρακα αντιμετωπίζουν επίσης αβέβαιο μέλλον. Όπως λέει ο Χο, «Κανείς δεν είναι σίγουρος για το τι πραγματικά συμβαίνει», και αυτό κάνει την έρευνα και την ανάπτυξη αρκετά δύσκολη. Όχι μόνο η κυβέρνηση Τραμπ σκοτώνει τη χρηματοδότηση για τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας και προσπαθεί να τονώσει τη βιομηχανία ορυκτών καυσίμων, αλλά βλάπτει την προσπάθεια έρευνας και ανάπτυξης αυτών των κλιματικών παρεμβάσεων που μπορεί να είναι απαραίτητες για να κερδίσουμε τη μάχη κατά της κλιματικής αλλαγής μακροπρόθεσμα. Δεν είναι σαφές τι θα απαιτηθεί καθώς αυτή η απειλή αυξάνεται στο μέλλον, επομένως η έρευνα είναι το κλειδί για την προετοιμασία για κάθε ενδεχόμενο. Η κυβέρνηση Τραμπ που ταλαιπωρεί την επιστήμη στην Αμερική κάνει τον κόσμο λιγότερο προετοιμασμένο να αντιμετωπίσει όποια σενάρια μπορεί να φέρει το μέλλον.


Δημοσιεύτηκε: 2025-11-13 13:00:00

πηγή: www.rollingstone.com