Η κινεζική κοινωνία διαλύεται από μάχες γενεών για την πώληση του οικογενειακού σπιτιού
Έχετε τσακωθεί εσείς και οι συγγενείς σας για τα πατρογονικά σπίτια και την κληρονομιά; Θέτω μια άβολη ερώτηση, ξέρω. Οι οικογένειες δισεκατομμυριούχων της Κίνας είχαν σίγουρα το μερίδιό τους από πολύ δημόσιες και πολύ άσχημες διαμάχες – συμπεριλαμβανομένης της πρόσφατης μάχης της «πριγκίπισσας Wahaha» Kelly Zong με τα ετεροθαλή αδέρφια της για τον έλεγχο των 2 δισεκατομμυρίων δολαρίων σε μετρητά που διατηρούνται offshore. Καθώς όμως η κινεζική κοινωνία γερνά και η οικονομία επιβραδύνεται, η μεσαία τάξη αρχίζει να διαφωνεί και για τα χρήματα, καταρρίπτοντας μακροχρόνιες κοινωνικές νόρμες, όπως η οικογενειακή αρμονία και τα υιικά καθήκοντα. Η κινεζική κοινωνία κατακλύζεται από συγκρούσεις γενεών για την ακίνητη περιουσία. Μέχρι το 2023, η Κίνα είχε ήδη 217 εκατομμύρια ανθρώπους ηλικίας 65 ετών και άνω, ή περίπου τοις εκατό του πληθυσμού. Τις επόμενες δύο δεκαετίες, τα αδέρφια και οι μακρινοί συγγενείς θα τσακώνονται για τα περιουσιακά στοιχεία της οικογένειας. Σε ορισμένες περιοχές της Κίνας, οι συνταξιούχοι είναι οι πιο πλούσιοι. Υπολογίζεται ότι 20 εκατομμύρια πρώην δημόσιοι υπάλληλοι λαμβάνουν μηνιαία σύνταξη άνω των 6200 γιουάν (1300 $), περισσότερο από αυτό που λαμβάνουν οι περισσότεροι νέοι απόφοιτοι κολεγίου. Αλλά το μεγαλύτερο μέρος του πλούτου τους βρίσκεται σε ακίνητα. Για τους μακροχρόνιους κατοίκους σε πόλεις όπως η Σαγκάη και το Πεκίνο, τα σπίτια τους –ακόμα και τα ερειπωμένα– έχουν πιθανώς τριπλασιαστεί σε αξία τις τελευταίες δύο δεκαετίες. Από την άλλη πλευρά, η Gen X και οι Millennials αγωνίζονται. Η ηλικία είναι ένα τεράστιο ζήτημα στην Κίνα. Καθώς οι εταιρείες τεχνολογίας συρρικνώνονται, οι επαγγελματίες στο μέσο της καριέρας, ακόμη και όσοι είναι ηλικίας 35 ετών, πλήττονται περισσότερο. Μερικοί ανησυχούν επίσης ότι οι έφηβοί τους γίνονται «επαγγελματίες παιδιά», επιστρέφουν στο σπίτι μετά το κολέγιο και μένουν απεριόριστα χρόνια. Κάποια οικονομικά απροσδόκητα θα ήταν ωραία. Ήδη, η κοινωνική αντίληψη αλλάζει. Σύμφωνα με την τελευταία ετήσια έρευνα της Dajia Insurance Group, περισσότεροι από τους μισούς αμφιβάλλουν ότι τα παιδιά τους θα τα φροντίσουν οικονομικά και μόνο το 10 τοις εκατό συμφωνεί απόλυτα με την παραδοσιακή έννοια της υιικής ευσέβειας. Ωστόσο, οι περισσότεροι συνταξιούχοι εξακολουθούν να επιθυμούν στενές συναισθηματικές συνδέσεις με τις οικογένειές τους. Μπορούν όμως οι συγγενείς να υποβληθούν σε μεταβιβάσεις πλούτου μεταξύ των γενεών χωρίς να πληγώσουν ο ένας τα συναισθήματα του άλλου; Δυστυχώς, η διάσπαση της περιουσίας ενός ηλικιωμένου συχνά σημαίνει πώληση χαρτοφυλακίων ακινήτων και, σε ορισμένες περιπτώσεις, απόφαση για το αν θα μετακομίσει σε οίκο ευγηρίας. Οι Κινέζοι ζουν περισσότερο αυτές τις μέρες. Οι συμμετέχοντες στην έρευνα Dajia αναμένουν κατά μέσο όρο να φτάσουν την ηλικία των 84 ετών και το 21 τοις εκατό στα μάτια των 90 ετών και άνω. Στην πατρίδα μου, τη Σαγκάη, διαδραματίζονται άβολες πραγματικές καταστάσεις στην πατρίδα μου, η οποία έχει οξύ πρόβλημα γήρανσης – περισσότερο από το ένα τρίτο του πληθυσμού είναι άνω των 60 ετών. Μια φίλη παραπονέθηκε πρόσφατα ότι η πατρίδα της παραπονέθηκε ότι ζούσε ολόκληρη η περιουσία της τους. Όσο για μένα, είμαι συναισθηματικά συνδεδεμένος με το πατρογονικό μας σπίτι, αντιστεκόμενος στην πίεση από συγγενείς που έχουν περιοριστεί σε μετρητά για να φορτώσω στην παρατεταμένη ύφεση της ιδιοκτησίας της Κίνας. Υπάρχουν πολύ πιο θλιβερές ιστορίες. Μια παιδική συμμαθήτρια πήρε πληρεξούσιο από τη μητέρα της, η οποία πάσχει από τη νόσο του Αλτσχάιμερ, την πούλησε το διαμέρισμα και τη μετέφερε σε κοινοτικό νοσοκομείο. Αντίθετα, επενδύει στην εκπαίδευση των δύο εφήβων γιων της.
Δημοσιεύτηκε: 2025-11-05 04:30:00
πηγή: www.smh.com.au
